تأثیر دو گونه قارچ میکوریز آربوسکولار در شرایط کمبود عناصر کم مصرف بر ph آبشویه در طول رشد رویشی گیاهان سورگوم و گوجه فرنگی

در اغلب موارد کلنیزاسیون ریشه گیاهان با قارچ­های میکوریز باعث افزایش جذب عناصر کم­مصرف می­شود. برای تشخیص مکانیسم­ جذب عناصر کم­مصرف توسط قارچ­های میکوریز آربوسکولار، اندازه­گیری ph آبشویه میکوریز که معیاری از اسیدی یا قلیایی شدن ریشه­سپهر و هیف­سپهر است، ضروری به­نظر می­رسد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی و در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل قارچ میکوریز آربوسکولار با گونه­های glomus etunicatum،  glomus intraradices و شاهد، فاکتور دوم شامل محلول غذایی راریسون با غلظت­های صفر، نصف و کامل از عناصر کم­مصرف، و فاکتور سوم، زمان سنجش ph آبشویه­ها که شامل 45، 65 و 85 روز پس از کشت بود. گیاهان گوجه­فرنگی(lycopersicon esculentum miller) و سورگوم (sorghum bicolor l.) در پرلیت استریل کشت شده و با قارچ­های گلوموس اتونیکاتوم یا گلوموس اینترارادیسز تلقیح شدند، در حالی که تیمار شاهد فاقد همزیستی میکوریزی بود. از محلول غذایی راریسون با سه سطح صفر، نصف و کامل از عناصر کم­مصرف، در طول رشد رویشی گیاهان استفاده شد. ph آبشویه­ها نیز 45، 65 و 85 روز پس از کشت گیاهان اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که کلنیزاسیون ریشه سورگوم با قارچ­های گلوموس اتونیکاتوم و گلوموس اینترارادیسز به ترتیب 43 و 37 درصد بود. برخلاف گیاهان سورگوم، همزیستی میکوریزی در گیاهان گوجه­فرنگی مشاهده نشد. ph آبشویه­های گیاهان میکوریزی کمتر از غیرمیکوریزی بود. در این زمینه قارچ گلوموس اینترارادیسز کاراتر از گلوموس اتونیکاتوم بود. سطح صفر عناصر کم­مصرف باعث کاهش ph آبشویه شد. 65 روز پس از کشت، آبشویه­ها کمترین مقدار ph را داشتند. در تمامی تیمار­ها ph آبشویه بیشتر از 6/7 بود. به­نظر می­رسد که عامل اصلی این پدیده تغذیه نیتراتی گیاهان است. زیرا نیترات بیشترین منبع ازت در محلول غذایی راریسون را تشکیل می­دهد.